U Sandžaku sklopljeno više od stotinu srpsko-albanskih brakova i rođeno više desetina mališana.
U opštini Sjenica rođeno šesnaestoro, a u Sandžaku četrdesetoro.
Zahvaljujući nevjestama koje ovamo stižu iz Albanije, mahom iz okoline Skadra, u pešterskim selima Buđevo, Višnjica, Srčevo, Vapa, Bare, Crvsko i drugima ponovo se, posle mnogo godina, čuje dječiji plač.
– Samo u Buđevu iz sklopljenih srpsko-albanskih brakova rođeno je četvoro djece, i svi su dječaci, a ako Bog da, biće ih još. Bili smo mrtvo i zaboravljeno selo na kraju svijeta, iz koga su svi odlazili, a sad imamo za koga da živimo i radimo. Niko se više ne seli, a nadamo se da će jednoga dana ovdje biti i škola. Još nekoliko Albanki želi da se uda za naše momke – kaže Radosav Matović, i naglašava da se ponosi sinom Radetom, snajom Vjerom, Albankom, i unukom Milošem.
– Šta ima veze što je Albanka, bolja je od mnogih ovdašnjih, radna, pametna, vaspitana… Ove naše hoće po svaku cijenu u grad, makar bile i bez posla i bez hleba, a Albanke traže domaćine, jer znaju da samo u domaćinskim kućama imaju perspektivu – dodaje starina Radosav.
Predsjednik podružnice udruženja “Stara Raška” u Sjenici Momir Kovačević kaže da su mlade Albanke dobre i vredne supruge i snahe i da su najviše zahvaljujući njima oživela mnoga sela u sjeničkom, novovaroškom i, uopšte, sandžačkom kraju.
– Trudimo se da pomognemo kod prvih susreta, papira, venčanja, državljanstva, djece… Pomažemo i novčano. Želja nam je da na Pešter dođe što više djevojaka iz Albanije, ali i iz drugih krajeva. Samo svadbama i kolevkama oživećemo ovaj dio Srbije – naglašava Kovačević.
U Udruženju “Stara Raška” nemaju precizne podatke, ali, vjeruje se da je u Sandžaku sklopljeno više od stotinu srpsko-albanskih brakova. Mada se supružnici prije braka vide samo jednom, ili se uopšte ne sretnu, samo jedan srpsko-albanski brak se raspao, a i ta Albanka nije otišla nazad u Skadar.
NEMA RAZLOGA ZA BRIGU
Postoje ljudi, u centralnoj Srbiji posebno, koji u dolasku Albanki vide “lošu perspektivu”, pa i opasnost da se “albanizuje” srpski dio stanovništva u Sandžaku, a neki čak tvrde da se Albanke šalju smišljeno u Rašku oblast.
– Sve su to pogrešne teze, nema nikakvih razloga za brigu. Moja snaha Vjera bolja je Srpkinja od svih naših, a moj unuk Miloš pravo je zlato – kaže starina Radosav Matović, iz Buđeva na Pešteru. Snahe Albanke odmah se uključuju u sve pravoslavne obrede, ne bave se politikom, ne trče ni u grad ni “u mahalu”, i svaki slobodni trenutak posvećuju kući i porodici. (novosti)
